من خیلی تو وبلاگا میگردم ولی معمولا کامنت نمیزارم
خیلی کم پیش میاد که تو کامنتا حرفم بیاد
چند روز پیش واسه یکی کامنت گذاشتم
تو جوابش گفته بود وبلاگمو قبلا خونده و به نظرش
وبم مثل یه رمان تلخ از یه زندگی سخته
ودر اخر برام ارزوی خوشبختی کرده بود.
خیلی حس بدی بهم دست داد
نه اینکه ازاون ادم ناراحت بشما،نه اون فقط حسشو گفته
ولی اینکه اینجوری فکر کرده خیلی برام ناراحت کننده بود.
من تو دنیای واقعی یه ادمیم که خیلی میخنده و محاله کنارش باشی
و کلی نخندونتت ،مگه اینکه ازت خوشش نیاد
هیچ کس از درون زندگی من خبر نداره
و تو محل کار همه منو یه ادم بیخیال و همیشه خوش میبینن
اینکه میام اینجا از مشکلاتم مینویسم
شاید تو اون لحظه واقعا حس بدبختی داشته باشم
ولی اینو میگم که بدونید من واقعا خودمو خوشبخت میدونم
حتی تو بدترین شرایطم فکر نکردم زندگیم یه رمان تلخه
۲۶ سالمه و هر چی خواستم خودم به دست اوردم
هیچوقت از کسی چیزی نخواستم
به نظرم من خوشبختم که خودمو دارم.
حالا من یه سوال از دوستایی که وب منو میخونن دارم،
میخوام بدونم واقعا شما هم با خوندن وبم
همچین حسی بهتون دست میده؟
از نظر شماهم اینجا شبیه یه رمان تلخ از یه زندگی سخته؟؟
