دوشنبه ۲۴ مهر ۰۲
من خودمو نابود کردم
هیچی از جسمم،روحم و روانم نمونده...
زندگی پر از اتفاقاییه که بهت درسای بزرگی میدن
اون اتفاقا شاید تو اون زمان قلبتت رو بشکنن ولی
بعداز اینکه اروم شدی میبینی چه درس بزرگی گرفتی
حتی گاهی وقتا اونقدر اون درسی که پشت اون اتفاقه
مشهوده که تو همون حال بدتم باز متوجه میشی که اون
اتفاق چی بهت یاد داده ...
من این چند وقت خیلی چیزا یاد گرفتم
قلبم خیلی درد گرفت ولی چیزای خوبی یاد گرفتم که امیدوارم
هیچوقت فراموششون نکنم
یکی اینکه ذات ما ادما تنهاست
تو میتونی تو رابطه باشی،متاهل باشی ولی تنهایی
ذاتن هیچکسی اندازه خودت نمیاد نگران تو باشه و بهت
اهمیت بده ،
هیچکسی نمیتونه مثل خودت به خودت دلداری بده و
هیچکسی نمیاد برای تو دل بسوزونه
هرچقدرم بهت نزدیک باشه .....
پس نباید به کسی تکیه کنی ازش انتظاری داشته باشی
تو فقط خودت رو داری.
دومین چیزی که یاد گرفتم این بود که
هیچوقت نباید ۱۰۰ خودت رو برای کسی بزاری
چون نه تنها قدر دانت نخواهد بود
وقتی مشکلی هم پیش بیاد تو چشمات نگاه میکنه و میگه
تو اگه کاری کردی برای احساسات خودت کردی
و تو اون لحظه نمیدونی که چی باید بهش بگی .....
سومین چیز اینه که از ادما برای خودت فرشته نساز
یه ادم رو اونقدر برای خودت بزرگ نکن
که واقعا احساس بزرگی که و با بزرگیش
تورو بی ارزش کنه
و کنارت رو صندلی بنشینه و با تمسخر ترانه بخونه
تو بودی که فکر میکردی بدون تو نمیشه.....
امیدوارم هیچوقت فراموش نکنم این درسارو ؛
و در اخر بگم که من خوبم
چندتا اشتباه جدید کردم که قلبمو فشرده ولی
حالم اونقدر بد نیس که بنشینم و گریه کنم
بیشتر یه کینه تو دلم به وجود اومده که اونم سعی
میکنم فراموش کنم...