شدیدا احتیاج به یه دوست،دارم
ازاون دوستا که خجالت نکشی همه چیو بهشون بگی
از اونا که به دوستی وفادارن و هیچوقت پشت ادموخالی نمیکنن.
ازاونا که بشه بشینی باهاشون دوساعت تلفنی حرف بزنی😍
ازاونا که باهم برید الکی مغازه هارو بچرخی😍
دوستای دوران مدرسه م هستن ولی این شرایطو ندارن
ارزو هم که باهم از سوم راهنمایی صمیمی بودیم باهم تا دو سال پیش
نمیدونم چیشد که یهو اینقدر فاصله بینمون افتاد ،جوری که اصلا یه سالی هس
بهم تلفن نزدیم
من چند وقت پیش بهش پیام دادم و یه کم حرف زدیم
بعدش دیدم زیاد راغب نیس به ادامه منم دیگه پیام ندادم.
فاطمه هم یکی دیگه از دوستای صمیمیمه که دوران مدرسه خیلی باهم
لج بودیم ولی بعد از مدرسه خیلی باهم صمیمی شدیم
ولی خب بعد از بچه دار شدنش اونم کلا سرش گرم بچه شد و دیگه وقتی برای
کار دیگه نداشت!
میمونه الهام که همکارمه و خیلی دوست خوبیه!همه اون شرایطو داره ولی
موضوع اینجاس که هم خونه هامون تو محل هم نیس هم این که شیفتمون باهم
فرق داره و وقتی من سرکارم اون خونه س و وقتی اون سرکاره من خونه م!
همکارم که زیاد دارم و تو محل کار کلی بگو بخند داریم ولی خب
اونا همکارن و دوست حساب نمیشن.
اینقدر این چند وقت فشار رومه و احساس تنهایی میکنم
که شدیدا دنبال یه دوست میگردم!
ازاونجا هم که به خاطر کرونا هیچ جا نمیرم واسه پیدا کردن
یه دوست با شرایط بالا به مشکل خوردم و همچنان تو اتاقم تنهام
و کسیروهم ندارم که دو دقیقه باهاش حرف بزنم!
بعدا نوشت:
فک کنم این تنهایی رو حس کردید
از تعداد پستام تو یه روز!
