سلوم
دارم به این فکر میکنم این همه وبلاگ نیمه کاره مونده
صاحباشون کجان؟خوشبخت شدن؟زندگیشون چطور شد؟اصلا زنده ن یا مرده؟
چندتاشون خودکشی کردن؟
چندتا شون به همه چیزایی که میخواستن رسیدن؟
تکلیف فرشته که اسفند89 میخواست بره شناسنامه شو از عموش بگیره چی شد؟
یاتکلیف اون دختری که اسمش یادم نیست و میخواست بعدازاون طلاق تلخ
دوباره زندگی کنه چی شد؟
فردای اون روزی که میخواستن ازش دزدی کنن چرا دیگه نیومد چیزی بنویسه؟
چه جوری میشه یه روزی خونه مجازیت که خیلی شبا با بغض و گریه توش پست گذاشتی رو
فراموش کنی؟
دلم پرواز میخواد
برم بالای بلندترین نقطه ای که میبینمو بعدش بپرم پایین
شاید مثلا چندسال دیگه یکی اتفاقی این وبو پیدا کنه و بگه حیف که اخر قصه شو نفهمیدم
مثل الان من که خیلی ناراحتم نفهمیدم فرشته چی کار کرد.
ولی من همیشه مینویسم....
مثلا اگه یه روز اومدی دیدی یه ساله پست نذاشتم مطمعن باش 100 درصد مردم...
ببخشید درهم و برهم نوشتم ...
لازم بود