ماه گذشته یکی از دردناک ترین
ماه های زندگی من بود
احساساتی رو تجربه کردم که
وحشتناک بودن
قرص بود که پشت قرص میخوردم
سرکار پوکساید خونه کلونازپام
اینقدر گریه کردم که گاهی فقط از خدا میخواستم
بتونم اشکامو‌کنترل کنم
ولی نمیتونستم...
یه شب تا مرز خودکشی رفتم و میخواستم
هرچی کلونازپام دارم باهم بخورم و واسه
همیشه بخوابم...
الانم خوب نیستم ولی حداقل دیکه گریه نمیکنم
قلبم اتیش گرفته بچه ها....
دختر با خودت نکن
تو سخت ترین روزها را هم گذروندی
زندگی میگذره چه خودمون از پا بندازیم چه نندازیم
سلام
خیلی ناراحت شدم اینارو نوشتی
فکر می کردم حالت بهتر از اینا باشه
تو دختر قوی و با اراده ای هستی
اگه بازگو کردنش ناراحت می کنه حتی دیگه بهش فکر هم نکن
خاطرات خوب رو توی ذهنت نگه دار
اتفافاتی که ناراحتت رو می کنه بنداز دور
سعی کن از جنس خودت یه دوست خوب پیدا کنی
و اواقات فراغتت رو با اون بگذرونی
اگه سرت خلوت باشه فکر و خیال اذیتت می کنه
با خودت خلوت نکن و آهنگ غمگین هم گوش نکن
امیدوارم که همیشه تنت سالم باشه و دلت خوش
الهی آمین
منم همینطور شادونه.....
کاش گریه می کردم لا اقل
گریه هم نمی تونم بکنم حتی
بهتری؟
چی شده ؟
تو هم سوختی و شکستی و زیر پا له شدی ؟
مثل من ؟
آره شاهدونه؟
